مدل بدنه خودرو

خودرو به معنای تمامی انواع وسایل نقلیه سواری است. در بازار امروزی خودرو، گزینه‌های بسیاری با مدل‌ها، سبک‌ها، شکل‌ها و اندازه‌های مختلف خودرو وجود دارند. اما یادگرفتن همه این مدل‌ها کار آسانی نیست.

می‌دانم که سؤالاتی برای شما در این زمینه پیش می‌آید، مثلاً این‌که انواع مختلف سبک بدنه‌های خودرو کدام است؟ برای آن‌که بتوانید این موضوع را به سادگی یاد بگیرید، ما تمامی گزینه‌های ممکن برای خودروها را دسته‌بندی کرده و برای شما توضیح می‌‌دهیم. این توضیحات به شما کمک می‌کند تا بتوانید مدل درست خودرو را برای خود انتخاب کنید و تصمیمی آگاهانه در این زمینه بگیرید.

اولین چیزی که در این زمینه باید به آن توجه کنید، شکل خودرو، سبک بدنه، اندازه آن، جای صندلی‌ها، درب‌ها و سایر موارد مشابه دیگر است. در این مقاله، ما خودروها را از منظر سبک بدنه آن‌ها مورد بررسی قرار می‌دهیم.

سبک‌های مختلف بدنه خودرو

انواع مختلف سبک‌هایی که برای بدنه خودروها مورد استفاده قرار می‌گیرد، عبارتند از:

1. سدان
2. خودروهای اسپرت
3. واگن استیشن
4. کوپه
5. هاچ‌بک
6. کروک
7. وانت کوچک
8. مینی‌ون
9. کامیونت پیکاپ
10. خودروهای آفرود
11. خودروهای لوکس
12. خودروهای هیبریدی
13. لیموزین
14. خودروی خودران
15. خودروی دو درب
16. خودروی برقی
17. کراس‌اوور (نیمه‌شاسی)
18. کامیون
19. خودرو میکرو

1. خودروی سدان

خودروهای سدان، خودروهایی سربسته هستند (که سقف فلزی ثابت دارند). در این خودروها، فضای موتور، مسافر و بار مجزای از یکدیگر است. این خودروها به نوعی خودروهای سواری با سه محفظه مجزای از یکدیگر هستند که مخصوص موتور، مسافر و بار است.

در سال 1912، سدان به عنوان نامی برای یک بدنه خودرو به کار گرفته شد. نام سدان از چیزی شبیه به یک تخت روان یا صندلی سدان گرفته شده است. این وسیله به صورت یک جعبه سربسته و دارای پنجره بوده که در قرن 17ام توسعه داده شده و یک باربر آن را می‌رانده است.

این وسایل نقلیه در دسته‌های مختلفی ارائه می‌شوند و اندازه‌های مختلفی هم دارند. اندازه آن‌ها از کوچک (نیسان ورسا و کیا ریو) تا فشرده (هوندا سیویک و تویوتا کرولا) تا متوسط (هوندا آکورد، نیسان اولتیما) و بزرگ (تویوتا آوالون، داج شارژر) متغیر است.

2. خودروی اسپورت

خودروهای اسپورت به گونه‌ای طراحی و ساخته می‌شوند که هیجان رانندگی، کنترل و عملکرد را تجربه نمود. خودروهای اسپورت در دهه 1900 در اروپا ساخته شده‌اند و در حال حاضر، بسیاری از تولیدکنندگان خودرو در سطح جهان به تولید آن‌ها مشغول هستند.

این مدل خودروها سریع‌تر، هیجانی‌تر، جذاب‌تر و کم‌جاتر و نرم‌تر هستند و مصرف سوخت زیادی هم دارند. این خودروها معمولاً دو صندلی دارند، اما گاهی هم صندلی‌های کوچکی در عقب آن‌ها تعبیه می‌شود.

خودروهایی همچون مزدا مایتا و پورشه 911 از خودروهای اسپورت مرسوم هستند. اما شما می‌توانید خودروهایی با موتور قوی مانند فورد موستانگ و داج چلنجر را هم در این دسته خودروها قرار دهید.

3. واگن استیشن

شکل بدنه این خودروها بسیار شبیه به خودروهای هاچ‌بک است، اما خودروهای استیشن بزرگ‌تر هستند و خط سقف آن‌ها نیز می‌تواند تا پشت بدنه خودرو ادامه داشته باشد. بدین ترتیب، یک سطح عمودی در عقب ایجاد می‌شود و فضای کافی برای اسباب و اثاثیه و بارهای کوچک نیز فراهم می‌شود.

خودروهای واگن استیشن دارای دو جعبه، یک فضای بزرگ برای چمدان و یک درب در عقب هستند که می‌توان آن را باز کرده و بار را در محفظه عقب قرار داد. به این خودروها، خودروهای استیشن یا واگن هم گفته می‌شود.

این مدل بدنه را می‌توان در خودروهایی مانند سوبارو اوت‌بک یا آئودی A4 الرود مشاهده نمود که یک فضای تخت و بدنه ناهموار دارای پوشش دارند که شبیه به خودروهای وانت کوچک اسپورت (SUV) است.

4. خودروی کوپه

کوپه نوعی خودروی سواری است که سقف آن به صورت مورب بوده یا از پشت حالت برش‌خورده دارد. این خودروها معمولاً دو صندلی دارند. البته بسیاری از خودروهای چهارصندلی نیز به صورت کوپه فروخته شده‌اند. مدل کوپه ابتدا در کالسکه‌های اسب برای دو نفر به کار رفته است و هیچ صندلی عقبی در آن‌ها وجود نداشته است.

این مدل را می‌توان در خودروهایی همچون فورد موستانگ یا آئودی A5 یا خودروهای اسپورت دو نفره مانند شورلت کوروت یا پورشه باکستر مشاهده کرد. اما اخیراً سازندگان خودرو از واژه «کوپه» برای خودروها چهار درب یا کراس‌اوور که سقف‌های کوتاه‌تر و صاف‌تری نسبت به کوپه دارند هم استفاده کرده‌اند.

از جمله این خودروها می‌توان به خودروهای سدان مرسدس بنز CLS و BMW X6 SUV اشاره کرد که خودروهای دو درب هستند.

5. خودروی هاچ‌بک

خودروهای هاچ‌بک از نوع خودروهای دهانه‌دار هستند. این خودروها معمولاً دارای درب‌هایی در عقب هستند که معمولاً رو به بالا هم باز می‌شوند. یک مقدار حجم مشخص هم برای مسافر و بار در آن‌ها در نظر گرفته شده است. زمانی که یک خودرو به عنوان خودروی هاچ‌بک تلقی می‌شود، معمولاً یک خودرو وانت کوچک است. این موضوع به ویژه در ایالات متحده بیشتر کاربرد دارد.

با این حال، از مدل هاچ‌بک در خودروهای اسپورت، SUVها و خودروهای لوکس بزرگ هم استفاده می‌شود. هاچ‌بک‌های کامپکت بیشتر مرسوم هستند. مدل‌های بک‌پک هم که نوعی هاچ‌بک هستند، در اروپا نسبتاً مرسوم است.

کیا ریو و فولکس‌واگن گلف دو مدل خودرو از نوع هاچ‌بک هستند. اخیراً بعضی از خودروسازان هاچ‌بک مسیر خود را به سمت خودروهای بزرگی برده‌اند که از آن جمله می‌توان به آئودی A7 و کیا استینگر اشاره نمود.

6.خودروی کروک

خودروهای کروکی به شکلی هستند که می‌توان با سقف یا بدون سقف با آن‌ها رانندگی کرد. سقف این خودروها جمع می‌شوند. روش‌های مختلفی هم برای جمع‌شدن آن‌ها وجود دارد. به این خودروها طاق کروکی یا عنکبوتی هم می‌گویند.

با این خودروها می‌توان به سفرهای ماجراجویی و فضای باز رفت و در صورتی که لازم شود، می‌توان سقف آن‌ها را هم کشید. این خودروها عیب‌هایی هم دارند که از آن جمله می‌توان به سفتی سازه یا کم‌بودن فضا برای بار و اثاثیه اشاره نمود.

بیشتر خودروهای کروکی دارای سقف‌های فابریکی هستند که به طور کامل کار می‌کنند و معمولاً رو به پایین هستند. اما بعضی از این سقف‌ها را باید با دست پایین کشید.

تعداد زیادی خودرو با سقف جمع‌شونده وجود دارد و برخی از مدل‌های کروکی غیرمعمول را هم می‌توان در خودروهای مزدا MX-5 Miata RF، پورشه 911 تارگا و کوروت مشاهده نمود. قسمت جلویی سقف این خودروها را می‌توان جمع کرد یا با دست آن را برداشت.

7. خودروهای کاربردی

خودروهای کاربردی نوعی خودرو هستند که معمولاً موتور دارند و برای انجام کارهایی با بازده بیشتر نسبت به خودروهای سواری طراحی شده‌اند. این مدل معمولاً در کامیون‌هایی با کناره‌های کوتاه‌تر استفاده می‌شود.

برخی از این مدل‌ها دارای بدنه‌هایی قوی‌تر هستند و برای اهداف نظامی از آن‌ها استفاده می‌شود که به آن‌ها خودروهای کاربردی نظامی گفته می‌شود. برخی از این خودروها عبارتند از خودروهای نظامی، خودروهای کاربردی و سایر خودروهای مشابه دیگر.

برخی از انواع بدنه این خودروها شبیه به واگن استیشن هستند، اما بر روی یک شاسی کامیون سبک ساخته می‌شوند. چهارچرخ یا تمام چرخ‌های این خودروها محرک هستند و ویژگی‌های دیگر خودروهای آفرود را هم دارند.

8. خودروی مینی‌ون

مینی‌ون‌ها طراحی کشور آمریکا هستند. این خودروها برای حمل مسافر بر روی صندلی‌های ردیف عقب طراحی شده‌اند. در دو یا سه ردیف هم صندلی‌هایی تعبیه شده است که باز شده و قابل استفاده هستند. در مینی‌ون‌ها معمولاً یک یا دو بدنه جعبه‌ای مانند سقف بلند، کف‌های مسطح و درب‌های کشویی برای مسافرین عقب و همچنین، صندلی‌های نقطه-H بالا وجود دارد.

مینی‌ون‌ها را می‌توان خودروهای خانواده دانست که بهترین گزینه برای حمل افراد به همراه بار در یک بسته مفید هستند. در ردیف‌های دوم و سوم مینی‌ون‌ها معمولاً صندلی‌های متحرک وجود دارد که می‌توان آن‌ها را برداشت یا به سمت کف خواباند تا فضای بیشتری برای بار ایجاد شود. هوندا اودیسه و کرایسلر پسیفیکا را می‌توان مثال‌های خوبی برای مینی‌ون‌ها دانست.

9. خودروی پیکاپ

پیکاپ نوعی کامیون سبک هستند. یک کابین به این کامیونت‌ها وصل است و فضای بزرگی برای بار داشته و کناره‌ها و درب عقب آن‌ها کوچک‌تر است. در عمل تمام پیکاپ‌ها تقریباً به صورت چهارچرخ متحرک هستند یا چهارچرخ آن‌ها در برخی مواقع محرک هستند که حالت دوم بیشتر برای حالت آفرود کاربرد دارد.

با یک تفاوت، بدنه پیکاپ‌های Honda Ridgeline که اندازه متوسط دارند را بر روی یک چارچوب فلزی مجزا نصب می‌کنند. Ridgeline بیشتر شبیه به یک کراس‌اوور است که قسمت عقب سقف آن بریده شده تا بستری برای بار ایجاد شود.

پیکاپ‌ها را معمولاً در دو دسته یعنی اندازه کامل و اندازه متوسط قرار می‌دهند. امروزه در آمریکای شمالی، از کامیونت‌های پیکاپ معمولاً به عنوان خودروهای سواری استفاده می‌شود و سهم فروش آن‌ها در ایالات متحده آمریکا چیزی در حدود 18 درصد است.

10. خودروهای آفرود

خودروهای آفرود، خودروهایی هستند که با آن‌ها می‌توان هم بر روی جاده‌های آسفالته و هم بر روی سطوح شنی حرکت کرد. این خودروها دارای لاستیک‌های بزرگ با آج‌های باز و سیستم تعلیق انعطاف‌پذیر بوده یا به شکل کامیون‌های کاترپیلار هستند.

خودروهای آفرود به دلیل چرخندگی آن‌ها دارای فن‌های بسیار بزرگی هستند. بسیاری از خودروهای موتوری اسپورت به صورت خودروهای مسابقه‌ای آفرود هستند. مورد استفاده معمول از این خودروها بررسی مناطقی است که دور از آسفالت هستند.

در این مدل خودروها وجود فضای زیاد و کشش بالا در چرخ‌ها امکان دسترسی به جاده‌های کوهستانی و جنگلی را فراهم می‌کند. این جاده‌ها دارای سطوحی زمخت و با کشش کم هستند. خودروهای جیپ رنگلر، لندروور رنجروو و رم 1500 ریبل از جمله خودروهای آفرود هستند.

11. خودروهای لوکس

خودروهای لوکس، راحتی بیشتری فراهم کرده و تجهیزات، امکانات، کیفیت، عملکرد و شرایط بالاتر و بهتری نسبت به خودروهای معمول با قیمت زیاد دارند.

معمولاً خودروهای لوکسی که در سطح جهان ساخته شده‌اند، خودروهای بزرگ هستند، اما برخی از مدل‌های اسپرت کوچک‌تر هم از این مدل‌ها تولید شده‌اند. خودروهای لوکس کوچک و کامپکت معمولاً به صورت هاچ‌بک و آفرود هستند و روندهای جدید نیز شامل وانت‌های کوچک اسپورت هستند.

ارزان‌ترین خودروهای لوکسی که در بازار وجود دارند هم بیوک اینکور، آکورا ILX، بیوک لاکروز، بیوک انویژن، لکسوس UX و بسیاری خودروهای دیگر هستند.

12. خودروهای هیبریدی

در این وسایل نقلیه معمولاً از دو یا چند مدل توان یا سوخت مختلف استفاده می‌شود. مثلاً در زیردریایی‌ها در روی سطح از دیزل و زمانی که به زیر آب می‌روند، از باتری استفاده می‌شود. انواع دیگری از وسایل ذخیره‌ی انرژی نیز شامل سیالات تحت فشار در هیبریدهای هیدرولیکی هستند.

برای آن‌که بتوان خودروهای دوستدار محیط زیست و خودروهایی با عملکرد عالی تولید کرد، تولیدکنندگان خودروهای هیبریدی را تولید کرده‌اند. در تولید خودروهای هیبریدی از این اصل استفاده می‌شود که موتور در صورت استفاده از چند سوخت مختلف می‌تواند کارکرد بهتری در سرعت‌های مختلف داشته باشد.

موتورهای الکتریکی می‌توانند گشتاور یا توان دورانی بیشتری تولید کرده و موتورهای احتراقی می‌توانند سرعت بیشتری را به ارمغان آورند. اما هزینه موتورهای هیبریدی تا حد قابل ملاحظه‌ای بیشتر است.

بنابراین، تولیدکنندگان خودروهای هیبریدی سبکی را ارائه کرده‌اند که مصرف سوخت آن‌ها کمتر است، اما به اندازه خودروهای هیبریدی محض محبوب نیستند. MG هکتور، تویوتا گلانزا، تویوتا کمری و هوندا آکورد از جمله خودروهای هیبریدی هستند.

13. خودروی لیموزین

به خودورهای لیموزین، به اختصار لیمو هم گفته می‌شود. این خودروها، خودروهای لوکس بزرگی هستند که یک راننده آن‌ها را می‌راند. یک مانع هم بین اتاقک راننده با اتاقک مسافرین خودرو تعبیه شده است. خودروهای سدان لوکس دراز که دو یا چند درب دارند و رانندگان حرفه‌ای آن‌ها را می‌رانند هم لیموزین‌های کشیده نام دارند.

در کشورهای ثروتمندی مانند ایالات متحده، آلمان و کانادا، یک مدل رزرو به نام «خدمات لیموزین» وجود دارد که خودرو را با راننده کرایه می‌دهند و فرقی هم نمی‌کند که خودرو چه باشد. این خودروها، خودروهای بزرگی هستند که برای حمل و نقل مسافرین به فرودگاه از آن‌ها استفاده می‌شود.

بتموبیل، امریکن‌دریم، بیست، میدنایت‌رایدر و تویوتا سنچری رویال، همه و همه لیموزین‌های بسیار گران‌قیمت هستند.

14. خودروهای خودران

خودروهای خودران، خودروهای کاملاً خودکار هستند. این خودروها می‌توانند محیط اطراف را حس کنند و بدون دخالت راننده به شکل امن حرکت کنند. به این خودروها، خودروهای خودمختار (AV)، خودروهای بدون راننده و خودروهای رباتی هم گفته می‌شود.

در خودروهای خودران از مجموعه سنسورهای مختلفی استفاده می‌شود که شرایط محیط اطراف را دریافت می‌کنند. از جمله این سنسورها می‌توان به رادار، لیدار، سونار، GPS، مسافت‌پیما و دستگاه‌های اندازه‌گیری اینرسی اشاره نمود. سیستم‌های کنترلی پیشرفته نیز مسیرهای ناوبری درست را مشخص می‌کنند و از اطلاعات دریافتی از سنسورها برای شناسایی و تشخیص موانع و علامت‌های مربوط استفاده می‌شود.

15. خودروهای پونی

خودروی پونی در واقع نوعی خودروی «اسپورتی» یا تصویری عملکردمحور برای یک کوپه یا کروکی ارزان، کامپکت و بسیار شکیل است.

در این مدل بدنه خودرو، چرخ‌های عقب محرک هستند و یک کاپوت درازتر وجود دارد. جلوی خودرو کوتاه‌تر است. یک مجموعه از گزینه‌های دیگر هم وجود دارد که این خودروها را از سایر خودروهای دیگر متمایز می‌سازد. در عین حال، در تولید این خودروها از بسیاری از قطعاتی استفاده می‌شود که در مدل‌های دیگر هم به کار گرفته می‌شوند.

تقاضا برای خودروهای پونی، اساساً به واسطه‌ معرفی فورد موستانگ در سال 1964 بوده است. خودروهای پونی امروزی شامل موستانگ، شورلت کامارو و داج چلنجر هستند.

16. خودروهای برقی

در این خودروها یک یا دو موتور برقی وجود دارد که انرژی آن‌ها از باتری‌های قابل شارژ تأمین می‌شود. اولین خودروی برقی در دهه‌ 1880 میلادی تولید شده است.

خودروهای برقی در قرن‌های نوزدهم و بیستم شهرت داشتند، تا این‌که از وسایل محرک برقی مانند استارت‌های برقی در موتورهای احتراق داخلی استفاده شد. همچنین، تولید انبوه خودروهای ارزان‌قیمت بنزینی و دیزلی نیز باعث شد تا استفاده از خودروهای برقی کمتر شود.

باتری خودروهای برقی (EV) را باید شارژ کرد و تا مقداری مشخص نیز بیشتر کار نمی‌کنند. این خودروها دوستدار محیط زیست هستند و تلاش شده است تا آلودگی‌های کربنی نیز کاهش یابد.

از جمله خودروهای برقی موجود می‌توان به تسلا مدل 3، کیا ای-نیرو، جگوار آی-پیس، کیا سول EV و هیوندای کونا الکتریک اشاره نمود که همه آن‌ها قیمت بالایی دارند.

17. خودروی کراس‌اوور

کراس‌اوور (نیمه‌شاسی) به نوعی همان خودروی شاسی‌بلند (SUV) است که تک‌بدنه است. به این خودروها، خودروهای بلند کراس‌اوور (CUV) هم می‌گویند. خودروهای کراس‌اوور معمولاً بر روی یک پلتفرم مشابه با خودروهای سواری قرار می‌گیرند.

در مقایسه با خودروهای شاسی‌بلند کامیونی، داخل این خودروها معمولاً راحت است، رانندگی با آن‌ها حس بهتری دارد، مصرف سوخت بهتری دارند و قابلیت آفرود آن‌ها کمتر است.

فارغ از همه این مسائل، همواره این بحث وجود دارد که چه خودروهایی را می‌توان کراس‌اوور در نظر گرفت و کدام خودروها به صورت SUV هستند. بنابراین، از واژه SUV، به طور کلی برای خودروهای کراس‌اوور و SUVهای کامپکت استفاده می‌شود.

18. کامیون (تراک)

کامیون، یک وسیله نقلیه موتوری است که به منظور حمل و نقل بار طراحی شده است. کامیون‌ها از نظر اندازه، توان و شکل آن‌ها تفاوت‌های زیادی دارند. در بعضی از موارد به کامیون، بارکش هم گفته می‌شود. انواع کوچک‌تر کامیون‌ها ممکن است از نظر مکانیکی مرتبط با برخی از خودروها نیز باشد.

کامیون‌های تجاری بزرگ‌تر هستند و می‌توان پیکربندی آن‌ها را به شکلی طراحی نمود که تجهیزات مختلفی بر روی آن‌ها سوار نمود. از جمله می‌توان به کامیون‌های ضدشورش، کامیون‌های آتش‌نشانی، میکسرهای بتن و دستگاه‌های حفاری مکشی اشاره نمود.

تفاوت بین یک کامیون با یک تراکتور در آن است که خودرویی که دارای یدک‌کش یا نوع دیگری از چنین اتصالاتی نیست را رسماً «کامیون» می‌نامند، اما خودروهایی که به طور خاص دارای یدک‌کش هستند، «تراکتور» خوانده می‌شوند.

کامیون‌های امروزی بیشتر دارای سوخت دیزل هستند، اما کامیون‌های کوچک تا متوسط که در ایالات متحده، کانادا و آمریکا وجود دارند، دارای سوخت بنزینی هستند. دامپ ترک، سیمنت میکسر، تراکتور-تریلر و فلت‌بد، انواع مختلف کامیون‌های موجود هستند.

19. میکروخودرو (خودروهای بسیار کوچک)

میکروخودرو واژه‌ای است که از آن برای خودروهایی با کوچک‌ترین اندازه ممکن استفاده می‌شود. این خودروها دارای سه یا چهار چرخ هستند و معمولاً موتور آن‌ها کوچک‌تر از 700 سی‌سی یا 43 FVcu است. میکروخودروهای مشهور عبارتند از خودروهای حبابی، خودروهای دوچرخه‌ای، اینواکار، چهارچرخه پایی و وویتوره (دوچرخه) که معادل ژاپنی آن نیز کی‌کار است.

استفاده از میکروخودروها مستلزم قواعد و قوانینی متفاوت از سایر خودروهای معمولی است. برای استفاده از این خودروها باید آن‌ها را ثبت کرده و گواهینامه دریافت نمود. بیشتر میکروخودروها دارای موتورهای بنزینی یا دیزلی هستند، هر چند که میکروخودروهای برقی نیز در سال‌های اخیر محبوبیت پیدا کرده‌اند.

برای تهیه انواع لوازم یدکی هیوندای و لوازم یدکی کیا میتوانید از طریق شماره های درج شده در سایت با ما در تماس باشید.